Noem hem micro-tuinman, interieurdesigner of kunstenaar. Jonael van der Sloot maakt met Spruitje prachtige minuscule plantenwerelden in lampen. Pardon, ín lampen? Ja, je hoort het goed.
“Vaak moet ik mensen eerst een foto laten zien voordat ze echt snappen wat ik doe”, lacht Jonael. Voor zijn project Spruitje kweekt hij microplantenwerelden in flessen en potten, voorzien een lamp met een laag wattage. Als ik hem vraag hoe hij al die plantjes door de smalle flessenhalzen krijgt, blijft hij vaag. “Zie het maar als een schip in een fles verhaal. Het is het geheim van de chef”, antwoordt hij. Harstikke leuk natuurlijk, maar ik zie mezelf nog geen onkruid wieden in deze microscopische tuintjes. Gelukkig hoeft dat ook niet volgens Jonael. De terraria hebben minimale verzorging nodig, voor de rest houdt zijn werk zichzelf in stand. “Je kunt gerust twee jaar op vakantie”, lacht Jonael.
Schommelen tussen leven en dood
De liefde voor de natuur werd Jonael met de paplepel ingegoten. Hij bracht zijn jeugd door op biodynamische boerderijen in Argentinië en Chili. “In Chili stond er een dicht bos op ons landgoed met allerlei varens en mossen. Die plantjes zie je nu terug in mijn producten. Als mensen door een bos lopen, kijken ze vaak niet naar de grond onder hun voeten. Zonde, want er gebeurt hartstikke veel daar beneden. Het is een hele nieuwe wereld waarin dode materialen weer tot leven komen. Dit zie je ook terug in mijn werken. De werelden houden zichzelf in stand door te schommelen tussen leven en dood. Ik vind het jammer dat er een negatieve bijsmaak aan de dood zit, terwijl het een mooi proces is om te zien. In mijn werken sterft er soms iets en een andere keer ontstaat er weer nieuw leven doordat er een nieuw plantje groeit of er een rupsje uit een eitje kruipt.
Leven op reserves
Spruitje maak meer dan plantenlampen. Een van zijn laatste projecten was voor een restaurant. Jonael verwerkte de groenten uit het menu in een installatie aan de muur. Hij deed het groen in een potje met water, met aan de onder kant een lichtje. Zo kunnen ze een hele tijd door leven. Jonael: “Iedere plant heeft een eigen energievoorraad waaruit een nieuw plantje gevoed kan worden. De groenten leven op die reserves. Het beste voorbeeld daarvan is de kokosnoot. Deze zit vol met water, dat wij mensen graag drinken, maar eigenlijk is het kokoswater gewoon een soort moedermelk voor een nieuwe plant. Na een tijdje zijn de voedingsstoffen op en groeien de planten niet meer verder. Ze gaan dan een soort fase in waarin hun ontwikkeling stil staat. En ja, daarna gaan ze wel een keer dood. Dit kan lang duren hoor! Ik houd zelf op deze manier al twee jaar een avocadoplantje en het is nog steeds niet dood.”
Zo milieuvriendelijk mogelijk
Milieuvriendelijk werken is belangrijk voor Jonael, zoals een echt natuurmens betaamt. In het begin gebruikte hij om die reden alleen maar gerecyclede materialen, maar hij kwam er al snel achter dat deze manier van werken niet per definitie duurzamer was dan wanneer hij gebruik maakte van nieuwe materialen. “Ik zamelde bijvoorbeeld verschillende augurkenpotten in, maar vervolgens moesten die een hele avond weken in heet water om het etiket er goed af te krijgen. Dat leek me niet bepaald duurzaam. En zelf de augurken opeten was op een gegeven moment ook niet meer te doen”, zegt hij vrolijk.
Een uit de hand gelopen hobby
Jonael plantte het zaadje voor Spruitje letterlijk toen hij begon met het kweken van verse kruiden die hij uit de supermarkt haalde. “Helaas gaan die plantjes snel dood. Ze worden in korte tijd opgekweekt en als ze eenmaal in jouw huis staan, zijn ze door al hun voedingsstoffen heen. Erg jammer, want zo zie je bijvoorbeeld nooit dat basilicum prachtig in bloei kan komen te staan.” Jonael raakte gefascineerd door dit gegeven. Hij bedacht een geavanceerd systeem om planten op water te kunnen kweken, met behulp van gefilterde vissenpoep. Op een gegeven moment stond zijn kleine huisje propvol. Hij begon zelf gekweekte microgroenten te verkopen. Zo ontstond ook de naam Spruitje. Jonael: “Ik verkocht niet alleen spruitgroenten, maar ik stond ook op het punt om vader te noemen We noemden mijn ongeboren dochter Spruitje. De keuze voor deze naam was toen dus snel gemaakt.”
Floating Islands
De Floating Island bevat een lavasteen die bedekt is met mos die lijkt te zweven in een glazen koker. Hij neemt ons mee in zijn creatieve proces: “Ik haal mijn inspiratie uit de gekste dingen. Het is moeilijk om uit te leggen, maar ik zal het proberen. De Floating Island is een combinatie van mijn interpretatie van het vliegende eiland uit de clip van het liedje Feel Good Inc. van de Gorillaz, de kunstmatige baarmoeder waar Luke Skywalker in belandt in de Star Wars films en de gekke machines die het gedachtegoed zijn van de Japanse studio Ghibli. Snap je het nog?”, lacht Jonael.
Geen reacties